Која сум јас?

Која сум јас? Многумина од вас ме познаваат. Јас сум девојката со вечната инспирација. Онаа која неисцрпно пишуваше. Девојката која секој ден го преточуваше на хартија. Сега реши да ги подотвори вратите од својот свет и за оние кои досега не ја запознале.

Saturday, August 17, 2013

ИЗГУБЕНОТО НЕ СЕ ВРАЌА

Најлошо од се е кога знаеш дека не е само твој. Никој не ти ја кажува вистината, никој не застанува пред тебе за да ти рече дека го делиш со многу други. Но ти знаеш. Кога навечер ќе легне до тебе во вашата постела ти повторно се чувствуваш како да си таму сама. Студено е и празно, а сепак не си дозволуваш да го избркаш. Се тешиш што го имаш барем физички, кога веќе душата и срцето му се некаде на друго место.

Што е тогаш тоа што го тера да не ти признае? Веќе толку време. Ти се навикна на чувството да поседуваш само половина, ако не и помалку од него. А тој се навикна да те лаже. Да ти ја премолчува вистината. Да создава илузија дека ова е единствената вистина што постои, а ти си целиот негов свет. И тебе таа илузија ти се допаѓа. Всушност, омилена ти е. Не би можела да живееш без неа. Без него. 

Но воздухот мириса на невера. На измама и на лага. Од една страна тој прави се за ти да бидеш среќна, но од друга ти го руши сонот за било какво постоење на среќа. Ти знаеш се, а глумиш дека не знаеш. Тој е свесен дека знаеш и продолжува да ја игра својата улога. Гледаш, не си слепа, сите околу вас знаат што се случува. А вие ден по ден продолжувате да ја играте оваа игра. Не го прашуваш каде е, ти кажува само она што сакаш да го слушнеш. А и ти се навикна понекогаш да лажеш. Да ја прикриваш вистината и да ја играш неговата игра. Животот ти се претвори во филм. Но дали е тоа филмот што го сакаше? Оној за кој сонуваше уште од мала? 

Ти остана таква каква што беше како мала. Паметна, а сепак толку наивна. Неверник, а сепак полна со надеж. И сега сеуште мислиш дека нешто ќе се промени. Или дека ќе биде добро и да остане вака. Време е да се разбудиш. Време е затоа што времето веќе помина. А кругот се врти. Те повредуваше толку долго, сега ти ќе го повредиш него. Дури кога ќе му го свртиш грбот и ќе заминеш ќе сфати што изгубил. И дека погрешил што не бил само твој и што никогаш не научил да сака. Не се ни потрудил. Но тогаш ќе биде предоцна. Ти ќе ја најдеш среќата која со него си ја немала. Тој ќе ја препознае дури откако ќе ја изгуби. А изгубеното никогаш не се враќа.

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.